Fragment jednej propozycji programowej o charakterze socdemokratycznym

Dążenie do przeciwdziałania wykluczeniu proponujemy zacząć od najmłodszych. Chcemy wyrównać szanse edukacyjnych i wprowadzić jasne reguły przeciwdziałania segregacji uczniów ze względu na status materialny rodziców. Postulujemy reformę programów edukacyjno-wychowawczych, które powinny kłaść nacisk na kształtowanie umiejętności społecznych, edukację na temat praw człowieka, uczenie tolerancji i solidarności. Będziemy też dążyć do wdrażania programów edukacyjnych dla dorosłych: poprzez upowszechnianie kursów dokształcających, kursów zawodowych, szkół dla dorosłych, uniwersytetów ludowych, itp.

Gospodarkę chcemy oprzeć na zasadach uczciwej konkurencji i solidaryzmu. Jesteśmy przeciwni nieuczciwej konkurencji, uważamy, że w interesie państwa leży przeciwstawianie się korporacjom monopolizującym dziedziny życia gospodarczego. Konkurencja nie może wypierać solidaryzmu społecznego. Rozwój gospodarczy musi więc iść w parze z przeciwdziałaniem społecznemu wykluczeniu, marginalizacji i biedzie.

Uważamy, że każdy człowiek ma prawo do pracy i adekwatnego wynagrodzenia za tę pracę. Bezrobocie - zwłaszcza długotrwałe - jest na tyle społecznie kosztowne, że wysoce opłacalnym sposobem walki z nim jest dotowanie przez państwo miejsc pracy i przeciwdziałanie bezrobociu również w sposób bezpośredni. Jesteśmy za obniżeniem kosztów pracy, wspieranie lokalnej, drobnej przedsiębiorczości oraz tworzeniem nowych, zielonych miejsc pracy. Postulujemy stworzenie skutecznych mechanizmów przeciwdziałania łamaniu praw pracowniczych: wprowadzenia urzędu rzecznika praw pracowniczych i skutecznego monitorowania firm pod tym kątem.

Widzimy ogromną rolę organizacji pozarządowych w budowaniu wspólnego lepszego świata, w przeciwdziałaniu społecznemu wykluczaniu marginalizacji określonych grup społecznych. Dlatego będziemy dążyć do wzmocnienia organizacji pozarządowych, do rozwoju ich samodzielnej działalności i tworzenia przez nie nowych miejsc pracy. Wzmocnienie III sektora to zarazem sposób na rozwój świadomości obywatelskiej.

Postulujemy zwiększenie wydatków państwa na przeciwdziałanie biedzie i patologiom społecznym. Większość wydatków publicznych wydaje się obecnie na naprawę szkód, zamiast wspierać profilaktykę, która te szkody minimalizuje. Jest to ogromne marnotrawstwo. Efektywne programy wsparcia o charakterze profilaktycznym mogą przyczynić się m.in. do oszczędności w budżecie regionalnym.

Dlatego chcemy wspierać rewitalizację terenów zagrożonych biedą, bezrobociem i przestępczością. Postulujemy rewitalizację terenów zagrożonych marginalizacją, która polega na inwestycjach w edukację, sport i kulturę na tych obszarach, tworzenie w małych miastach, na wsiach czy na osiedlach placówek takich jak domy kultury, klubo-kawiarnie, małe kluby sportowe - miejsc, gdzie pogłębiają się więzi międzyludzkie i które sprzyjają indywidualnemu rozwojowi i wspólnym przedsięwzięciom. Chcemy też stworzyć programy aktywizacji osób najbiedniejszych, na przykład przez tworzenie wspólnot sąsiedzkich czy zakładanie spółdzielni pracy sąsiedzkiej.

Tylko poprzez systemowe zmiany w polityce edukacyjnej, gospodarczej i społecznej państwa może nastąpić realizacja solidarności społecznej.